|
Alex Lefevre en Sven Verkem Kenmerken: binnen de soorten die tot het geslacht Myotis behoren is de Meervleermuis na de Vale vleermuis de grootste, men kan gerust stellen dat ze een vergrootte uitgave van de Watervleermuis is. Enkele typische kenmerken zijn de opvallende, grote oren en de snuit met twee dikke neusknobbels. De vleugelspanwijdte bedraagt ongeveer 30 cm. De Meervleermuis jaagt in hoofdzaak over brede kanalen (bijvoorbeeld het Albertkanaal) en grote open wateroppervlakten. Tot nu toe zijn in de ons omringende landen enkel kolonies aangetroffen in gebouwen (spouwmuren en kerkzolders). Biotoop: een typische soort voor waterrijke gebieden. Status: bedreigd. Voorkomen: buiten enkele overwinterende dieren in de forten en mergelgroeven en enkele schaarse waarnemingen tijdens de zomer zijn er tot op heden nog geen kolonies in Vlaanderen gevonden. Vermoedelijk bestaan die wel, lettend op het feit dat in 1988 een kleine kolonie werd ontdekt in Zeeuws-Vlaanderen, op enkele kilometers van Vlaanderen.
Totaal: 2,97%, zeker: 1,87%, relatief zeker: 1,25%, braakbalgegevens: 0,00% |
Design & maintenance: Thierry Onkelinx
|